Het normale leven in Auckland

Daar zit ik dan weer met mijn laptop op schoot. Het is weer tijd dat ik iets van mij laat horen, zodat jullie allemaal mee kunnen genieten van mijn avonturen. Inmiddels ben ik aan mijn vierde stage week begonnen, ben ik al langer dan een maand van huis en vermaak ik me nog steeds prima. Na het schrijven van de vorige blog ben ik een weekend naar de Bay of Islands gegaan. Dit is een gebied ten noorden van Auckland en er zijn daar veel eilanden, wat de naam misschien al deed vermoeden. Met vijf meiden hebben we een auto gehuurd en zijn we op pad gegaan. Voordat we naar de Bay of Islands gingen, hebben we eerst Piha beach een bezoek gedaan. Deze stop was zeker de moeite waard en de foto’s wil ik jullie dan ook niet onthouden. Dit strand ligt op een klein uurtje van de stad, dus het was prima te doen. Daarna zijn we begonnen aan de weg naar boven. De wegen werden weggetjes en weggetjes werden off road ‘wegen’. We reden steeds meer de bergen in, wat betekende goed stuurwerk. Ook het oversteken van koeien is ons niet onthouden. Ach, je maakt wat mee als je off road gaat. Het was gelukkig eenmalig de off road weg, anders zou de toch nog langer duren. Het was al een lange tocht, vanaf Pihia beach was het ongeveer nog 3 uren rijden. Aangekomen in Paihia, het is best verwarrend al die namen die op elkaar lijken, hebben we nog even heerlijk gebruik gemaakt van de jacuzzi van het hostel. Uiteraard als echte studenten hebben we even gekeken of we ook nog ergens uit konden gaan. Deze poging is helaas mislukt, aangezien alles om 1 uur gesloten is. We hebben het beste er van gemaakt, wat ook dikke prima is. De volgende dag gingen we naar het noordelijkste punt van het noorden eiland, Cape Reinga. Het was best wel bewolkt, wat als gevolg had dat we in de wolken reden. Dit was een leuke ervaring. Een nadeel van de laag hangende wolken is dat je uitzicht ook minder is. Hierdoor hadden we niet zo’n prachtig uitzicht als alle plaatjes op google laten zien, maar het was als nog fantastisch. De terug weg was een lange, lange, lange rit naar Auckland. Maar uiteindelijk was het een zeer geslaagd weekend. En dan begint maandag weer je gewone werkweek. Vijf dagen van 8 tot 5. Gelukkig gaat de tijd op stage heel snel, leer ik veel en heb ik prima naar mijn zin. Met mijn Engels gaat het al wat beter, maar ik spreek nog steeds geen vloeiend Engels. Kun je ook niet verwachten na een maandje in het prachtige Nieuw Zeeland. Aan het einde van de werkweek ben ik verrassend genoeg weer een weekend weg geweest. We zijn naar Rotorua geweest. Er zijn daar veel geisers, wat voor een onaangename geur zorgt. Gelukkig heb ik in Amerika al een keer een bezoek gebracht aan geisers, dus ik wist wat voor geur ik kon verwachten. We hebben daar ook uiteraard het nachtleven opgezocht, deze was gelukkig beter dan in Paihia. Hier sloten de deuren tenminste niet om 1 uur. Maar bij thuiskomst stond een nieuwe aangename verrassing op ons te wachten. Wacht, ik moet eerst even bij het begin beginnen. We hadden een vijf persoons dorm geboekt. Maar bij aankomst bleek dit toch anders te zijn. We werden opgesplitst in een tweetal en een drietal. We waren met twee jongens en drie meisjes, dus hebben we deze verhouding maar aangehouden. De meiden sliepen met drie andere onbekende jongens in de dorm. Prima, waren op zich prima jongens. Maar bij thuiskomst was er dus een van de roomies die even een meisje mee naar huis had genomen. Dit feit is niet heel erg chil, maar oke het is een feit. Maar dat het de hele nacht door ging, was niet echt een leuk feit. We hebben er dan ook wat van gezegd, maar helaas zonder resultaat. Ik was blij dat we er maar één nacht sliepen en dat we weer snel door konden. De volgende dag, na dus een kort nachtje slaap, hebben we een bezoek gebracht aan een Maori dorp, waar ook verschillende geisers waren. Het was een bijzondere ervaring, om echte Maori’s te ontmoeten. Na het bezoek zijn we gaan raften. Het was echt een hele bijzondere ervaring! Ook al ben ik uit de boot gevallen, het was echt super super super fantastisch. We gingen van een waterval van 7 meter en nog een paar kleine watervallen. Het water stroomde zo hard dat je amper hoefde te peddelen. Ik zal het zo nog een keer doen. Na het raften gingen we door naar het volgende bestemming, Hamilton. We hadden daar in tegenstelling tot de nacht ervoor, een prima hostel. Een lekker dakterras, met een bbq, daarnaast mocht je ook je eigen alcohol nuttigen. Van die bbq hebben we gebruik gemaakt, dus mijn eerste bbq in New Zealand is a fact. Na de nodige borrels en het spelen van een kaart spel, zijn we het nachtleven van Hamilton opgaan zoeken. Het was zo ontzettend druk. Het was dus de laatste avond van de keiweek van de Universiteit van Hamilton. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Uiteindelijk zijn we in een kroeg beland en hebben daar een paar locals ontmoet. Die nodigden ons uit om bij hun thuis verder te gaan drinken. Dus wij met de taxi mee naar hun huis. Tot in de laatste uurtjes hebben wij daardoor gebracht. Het was misschien zelfs wel iets te laat. Dit had dan ook gevolgen voor de volgende dag. Gelukkig konden we een beetje bijslapen op het strand. Het surfstrand van Raglan wel te verstaan. Dit staat bekend als het beste surfstrand van het Noordereiland. Zelf hebben we de golven niet durven te betasten op de surfplank, maar het zag er wel mooi uit. Wat ongeveer elk strand is in mijn ogen. Na een lang maar mooi weekend was het dan weer tijd om richting onze woonplaats te gaan. Maandag was een lange vermoeide dag, maar het weekend was het zeker waard. En dan zijn we nu al weer halverwege de werkweek, zo snel gaat dus de tijd. Voor het weekend staat nog niks op de planning, maar dat kan maar zo weer komen. Ik geniet hier meer dan 100% en zeker van het weer. Het is hier ongeveer nog 25 graden elke dag. De zon schijnt en het is loopt nu richting de herfst. Maar de herfst in Nederland is niet te vergelijken met de herfst hier. Ik lees allemaal berichten dat het in Nederland vriest, dus daar kan ik even extra van genieten dat het hier nog super lekker weer is. Geniet nog maar even in het koude Nederland, dan doe ik het hier in de zon! You’ll hear very quick from me!